Wandelen in De Reukens te Aartselaar: klein en rustig vlakbij de A12

Wie op zoek is naar een korte wandeling met de hond in de regio Aartselaar, kan dat doen in het natuurgebied De Reukens. Dit bescheiden stukje natuur ligt wat verscholen achter de A12, langs de Langlaarsteenweg en heeft naast wandelpaden ook een losloopweide voor honden. 

Ideaal voor een rustige wandeling met je viervoeter? Ik ging het voor je ontdekken.

Starten via het Reukenspad

Mijn gps kende het Reukenspad niet, dus navigeerde ik naar de Langlaarsteenweg. Ter hoogte van de verkeerslichten ligt de toegang tot het Reukenspad, een zandweg die je het gebied binnenleidt.

Parkeren is niet vanzelfsprekend in de buurt, maar iets verder, richting het dorp, kon ik langs de overkant van de straat een plekje vinden. Let op: het is een drukke baan om langs te wandelen, gelukkig was het maar een kort stukje tot het begin van het pad.

Al snel na het binnenwandelen van het natuurgebied stootte ik op een infobord aan de linkerkant terwijl een beetje verderop aan de rechterkant de hondenweide lag.

De hondenweide: ruimte, rust en... een waarschuwing

De hondenweide is redelijk ruim, al zijn er zeker groteren te vinden. Het gras stond tijdens mijn bezoek wel vrij hoog, iets om rekening mee te houden als je hond wat kleiner is. Langs de omheinding heen was het gras wel kort gezet. Verspreid over het terrein staan enkele kleine boompjes en ook een paar stevige zitbanken.

De omheining voelde veilig en degelijk aan. Er zijn twee toegangen, waarvan eentje met een sluis, wat handig is om ontsnappingen te vermijden.

Opmerkelijk: aan de ingang hing een waarschuwing dat er eerder vleesballetjes waren gevonden op de weide. Of daar effectief slachtoffers zijn gevallen, is niet duidelijk, maar ik besloot het bezoek aan de weide toch maar kort te houden, uit voorzorg.

Verder wandelen: paden, picknickplekken en bijenhotels

We verlieten de hondenzone en volgden het pad verder. Aan de linkerkant kwam ik een klein zijpaadje tegen, dat zich afsplitste van de grotere zandweg. Naast dit padje stond er een grote picknicktafel, een leuke rustplek dus. Even verder kwamen het smalle en het bredere pad uiteindelijk weer samen.

Je kan daar het bredere pad oversteken om het natuurgebied verder te verkennen. Op verschillende plekken staan bordjes die aangeven dat er soms grazers aanwezig zijn, ik heb ze echter niet gezien. Er zijn ook zones aangeduid als rustgebied, waar je niet mag wandelen. Dit zijn vooral de weides en velden naast het pad, dus zolang je de weg volgt, kan je rustig verder wandelen. 

Een fijne verrassing onderweg was een grote picknicktafel met een indrukwekkend infobord over het belang van bijen. De achterkant van dit bord doet dienst als bijenhotel en onderaan is er zelfs een stukje zand voorzien voor grondbijen. Een leuke en zelfs educatieve stop.

Vlakbij vond ik ook een speelse grasduin met twee tunneltjes erin, ideaal voor kinderen om wat te ravotten. Ook hier stond het gras nogal hoog, maar ik zag verderop dat er gras gemaaid werd, dus misschien stond dit stukje ook ingepland.

Een vreemde wending in het bos

Na een stuk tussen de velden te hebben gewandeld, ging de route over in een meer bosrijk gebied. De bewegwijzering is hier niet altijd even duidelijk. Op een splitsing leek het pad vooral naar rechts af te buigen, maar er stonden geen pijlen. Omdat ik het gevoel had dat er door naar rechts te gaan al snel een einde zou komen aan mijn wandeling, koos ik ervoor naar links te gaan. Zo kwam ik in een speelzone terecht, al stonden er geen speeltoestellen of natuurlijke speelelementen, wel was het pad wat breder.

Wat hier opviel, was een vreemd stukje bos waar de bomen plots bedekt leken met spinnenwebben en zowel de bomen als de grond eronder bedekt leken met as, het geheel zag er grijzig uit, alsof het een decor was voor een griezelige scène. Even snel als het kwam, was het ook weer weg en maakte het opnieuw plaats voor gewoon groen bos.

Terug naar de bewoonde wereld

Aan het eind van het pad belandde ik op een baan achter de winkels van de A12, niet meteen het charmantste stukje van de wandeling. Ik besloot dus via het eerste pad rechts terug richting natuurgebied te wandelen. Zo kwam ik weer aan de speelzone terecht. Die wandelde ik door en koos toen het andere pad op de splitsing waar ik voorheen reeds passeerde. 

Na enkele minuten stond er een bewegwijzering richting "infobord en parking". Dit was aan een splitsing waar ik tussen 2 paden kon kiezen. Ik kende geen parking in de buurt, was dus nieuwsgierig en volgde de pijltjes. 

Er stond inderdaad links een groot infobord, een echte parking vond ik echter niet. In de straat Oeyvaersbosch, vlakbij het infobord, waren er wel verschillende parkeerplaatsen langs de weg voorzien. Dit kan eventueel een alternatief zijn om het natuurgebied te betreden en te parkeren zonder langs de drukke baan te moeten wandelen met de hond. 

Er is ook een aangelegd pad tussen die straat en het natuurgebied. Helaas leidde dit me niet opnieuw het gebied in, dus keerde ik op mijn stappen terug.

Ik wilde niet vanaf daar al via de Langlaarsteenweg wandelen aangezien er geen voetpad, wel een fietspad, aanwezig was en ging daarom opnieuw langs dezelfde weg het natuurgebied in. Ik passeerde de bekende pijltjes die me eerder naar het infobord en de zogenaamde parking leidden en belandde weer bij de hondenweide en het infobord aan de andere kant, namelijk aan het Reukenspad.

Praktische info

De lus die ik maakte, zonder het verblijf op de hondenweide mee te rekenen, duurde ongeveer 50 minuten. Er zijn enkele bewegwijzeringspijltjes, maar niet overal, dus een beetje oriëntatiegevoel kan handig zijn. Gelukkig is het gebied klein, dus verdwalen is geen ramp.

Een minpunt zijn de elektriciteitsmasten die her en der het landschap doorkruisen, ze doen wat afbreuk aan het natuurgevoel. Toch is het er opvallend rustig, ondanks de nabijheid van de drukke A12. Het gebied is ingericht met natuurlijke rustzones, wat het waardevol maakt voor flora en fauna.

Je hoeft er het land niet voor te doorkruisen om dit gebied te bezoeken, maar wie in de buurt woont of daar passeert met de hond, kan hier zeker een aangename wandeling combineren met wat speelruimte voor je viervoeter. 

Klein, rustig en toch verrassend afwisselend, dus al bij al een fijne ervaring.